Η αγγειογραφία στην Κάτω Ιταλία, στις περιοχές της Απουλίας και της Λευκανίας, γνώρισε μια ιδιαίτερη άνθηση μετά το 440 π.Χ., όταν πολλοί Έλληνες αγγειοπλάστες και αγγειογράφοι εγκαταστάθηκαν στην Κάτω Ιταλία. Στην πρώτη φάση δημιουργήθηκαν εργαστήρια από την Ηράκλεια μέχρι τον Τάραντα, και στη συνέχεια επεκτάθηκαν στην Απουλία, στη Λευκανία και στη Σικελία. Η θεματολογία, το ύφος και η απεικόνιση των παραστάσεων πάνω στα αγγεία κατά την περίοδο αυτή, αποκτούν μια πρωτότυπη και νεωτεριστική προσέγγιση, διαφοερτική από τις πιο κλασικές φόρμες των Αττικών και Κορινθιακών εργαστηρίων, διαμορφώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στους επόμενους αιώνες μια ιδιαίτερη σχολή, στην οποία εκτός των άλλων αποδίδεται η αίσθηση του βάθους, ενώ η κίνηση γίνεται πιο ελεύθερη.

Ο Αίαντας βιάζει την Κασσάνδρα 360 π.Χ. Μουσείο Νάπολης	Χορευτής και χορεύτρια των Καρνείων 410 π.Χ. Μουσείο Τάραντα

|

|