Ιδρύθηκε από τους Ενετούς το 1684 όταν αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον
ασφυκτικό χώρο του κάστρου της Αγίας Μαύρας και να μεταφέρον την πρωτεύουσα
του νησιού στη σημερινή του θέση. Η πόλη αναπτύχθηκε με συγκεκριμένο
σχέδιο. Ο πολεοδομικός ιστός της πόλης ακολούθησε την μορφολογία των
μεσαιωνικών πόλεων, στις οποίες κυριαρχούσε η μεγάλη πλατεία αλλά και
τα στενά σοκάκια, αν και ο μεσαίωνας είχε ήδη παρέλθει και νέα ρυμοτομικά
σχέδια εφαρμόζονταν στην Δυτική Ευρώπη. Μετά τους σεισμούς του 1948 και
ειδικότερα μετά τη δεκαετία του 1980 η πόλη επεκτάθηκε και απέκτησε τη
σημερινή της μορφή. Από την περίοδο της Ενετοκρατίας σώζονται πολλοί
και ενδιαφέροντες ναοί, με ορατά τα ενετικά τους στοιχεία, από τους οποίου
σπουδαιότεροι είναι του Αγ. Σπυρίδωνα (1685), του Αγ. Νικολάου (1687),
του Αγ. Δημητρίου (1688) ο ναός του Παντοκράτορα (1700) και πολλοί άλλοι.
(βλ. κατωτέρω σχεδιάγραμμα της πόλης)
Οι εκκλησίες της Λευκάδας που πρωτοκτίστηκαν κατά την ενετική περίοδο και φέρουν αρχιτεκτονικές δυτικές επιρροές. (Χάρτης των εκδόσεων Ανάβαση ‘‘ΛΕΥΚΑΔΑ’’)
Η κεντρική πλατεία της Λευκάδας
Ο ναός του Αγ. Σπυρίδωνα με τα εμφανή ενετικά του στοιχεία
Ο ναός του Αγ. Σπυρίδωνα...
...και η είσοδος του ναού του Αγ. Νικολάου κτίσματα της ενετικής περιόδου.
Παραδοσιακό σπίτι στον οικιστικό ιστό της ενετικής
χάραξης της πόλης
Το σπίτι του Αγγ. Σικελιανού, όπου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις των Γιορτών Λόγου και Τέχνης.